از حمایت دوستان خود در منطقه دست برنمیداریم
...حوادث منطقهى ما در این ماه رمضان و قبل از آن، حوادث ناگوارى بود و هست؛ متأسّفانه دستهاى نامبارکى، ماه مبارک را براى بسیارى از مردم منطقه تلخ کرد. در یمن، در بحرین، در فلسطین، در سوریّه، بسیارى از مردم مسلمانِ مؤمن، بهخاطر سیهکارىهاى دشمنان، روزهاى سختى را گذراندند و روزههاى دشوارى گرفتند. همهى این قضایا براى ملّت ما مهم است.یک مسئله هم مسئلهى داخلى ما است که مسئلهى مذاکرات هستهاى است. چند نکته را در زمینهى این مسئله لازم است عرض کنم. نکتهى اوّل تشکّر از دستاندرکاران این مذاکرات طولانى و نفسگیر است، رئیس جمهور محترم و بالخصوص هیئت مذاکرهکننده که حقیقتاً زحمت کشیدند و تلاش کردند؛ چه این متنى که تهیّه شده است، در مجارى قانونى پیشبینىشدهى خود تصویب بشود و چه نشود، اجر آنها محفوظ است؛ این را به خود آن برادران هم از نزدیک عرض کردیم.
البتّه براى تصویب این متن، یک مسیر قانونىِ پیشبینىشدهاى وجود دارد که باید این مسیر را طى کند و خواهد کرد؛ انشاءاللَّه. انتظار ما این است که دستاندرکاران، با دقّت مصالح را - مصالح کشور را، مصالح ملّى را - در نظر بگیرند و آنچه را تحویل ملّت خواهند داد، بتوانند با گردن افراشته، در مقابل خداى متعال هم ارائه بدهند.
نکتهى بعدى این است که چه این متن تصویب بشود و چه نشود، ما از حمایت دوستانمان در منطقه دست نخواهیم کشید: از ملّت مظلوم فلسطین، از ملّت مظلوم یمن، از ملّت و دولت سوریه، از ملّت و دولت عراق، از مردم مظلوم بحرین، از مجاهدان صادق مقاومت در لبنان و فلسطین؛ [ اینها] همواره مورد حمایت ما خواهند بود.
سیاستهاى آمریکا در منطقه با سیاستهاى جمهورى اسلامى ۱۸۰ درجه اختلاف دارد. آمریکایىها حزباللَّه را و مقاومت لبنان را - که فداکارترین نیروهاى دفاع ملّى در یک کشورند - متّهم به تروریسم میکنند، از این بىانصافى بالاتر نمیشود. آنوقت در مقابل، دولت تروریست صهیونیستىِ کودککُش را مورد حمایت خودشان قرار میدهند، با یکچنین سیاستى چگونه میشود معامله کرد، چگونه میشود مذاکره کرد، چگونه میشود به توافق رسید؟ حالا موارد دیگر هم هست که من تفصیلش را میگذارم براى جاى دیگر.
نکتهى بعدى در مورد رجزخوانىهاى آمریکا در این چند روز است. در این چند روزى که از پایان این مذاکرات گذشته است، حضرات مسئولین آمریکایى - دولت مردانشان، دولت زنانشان - مشغول رجزخوانىاند، هر کدام با زبانى رجزى میخوانند. البتّه ما ایرادى به این کار آنها نداریم؛ مشکلات داخلىِ آنها، آنها را ناچار میکند که این رجزخوانىها را بکنند که بله، ما ایران را سر میز مذاکره کشاندیم، ما ایران را تسلیم کردیم، ما مانع از سلاح هستهاى ایران شدیم، ما فلان امتیاز را گرفتیم و از این قبیل! خب، حقیقت قضیّه چیز دیگرى است.
میگویند ما جلوى سلاح هستهاى ایران را گرفتیم؛ سلاح هستهاى ایران، ربطى به گفتگوى با آمریکا و غیر آمریکا ندارد؛ خود آنها هم میدانند؛ گاهى هم اهمّیّت فتواى حرمت سلاح اتمى را بر زبان آوردهاند؛ ما براساس حکم قرآن و شریعت اسلامى، تولید سلاح هستهاى و نگهدارى آن و بهکار بردن آن را حرام میدانیم و به آن اقدام نمیکنیم؛ این هیچ ربطى به آنها ندارد، به این مذاکرات هم ربطى ندارد. آنها خودشان میدانند که این واقعیّت است - میدانند که آنچه مانع جمهورى اسلامى در زمینهى تولید سلاح هستهاى است، تهدید و توپوتشر آنها نیست؛ یک مانع شرعى است؛ اهمّیّت این فتوا را میدانند - درعینحال باز میگویند که ما بودیم [ که نگذاشتیم]؛ به ملّت خودشان راست نمیگویند، حقیقت را نمیگویند.
آنها دربارهى مسائل گوناگون دیگر، میگویند ما دربارهى صنعت هستهاى اینجور کردیم، اینجور گفتیم، ایران را تسلیم کردیم؛ تسلیم ایران را مگر به خواب ببینند. پنج رئیس جمهور دیگر [ آمریکا] از اوّل انقلاب تا امروز، در این آرزو که جمهورى اسلامى را تسلیم کنند یا مُردند یا در تاریخ گم شدند، شما هم مثل آنها؛ شما هم این آرزو را هرگز به دست نخواهید آورد که ایران اسلامى را تسلیم کنید.
یک نکتهاى در خلال حرفهاى رئیس جمهور آمریکا در این چند روز وجود داشت و آن اعتراف به اشتباهات گذشتهى آمریکا بود؛ البتّه مشتى از خروار را ایشان گفت. اعتراف کرد که در بیستوهشتم مرداد، آمریکایىها در ایران خطا کردند؛ اعتراف کرد که در کمک به صدّام حسین، آمریکایىها خطا کردند؛ دو سه مورد را گفت، [ امّا] دهها مورد را نگفت؛ ۲۵ سال حکومت ظالمانه و جائرانهى پهلوى دوّم را نگفت؛ شکنجهها، غارتها، کشتارها، جنایتها، فاجعهآفرینىها، از بین بردن عزت ملّت ایران، لگدکوب کردن منافع داخلى و خارجى ملّت ایران را که بهوسیلهى آمریکا انجام گرفت نگفت، تسلّط صهیونیستها را نگفت، نابود کردن مسافرین هواپیماى مسافربرى را بهوسیلهى شلیک موشک از دریا نگفت، و بسیارى چیزهایى دیگر؛ [ امّا] چند اشتباه را تکرار کرد.
من جملهاى را میخواهم ناصحانه به این حضرات بگویم: امروز شما بعد از گذشت سالهاى طولانى از بیستوهشتم مرداد یا از جنگ هشتساله و دفاع جمهورى اسلامى، اعتراف میکنید که اشتباه کردید؛ من میخواهم بگویم الان هم دارید اشتباه میکنید، الان هم در جاهاى مختلف این منطقه و بخصوص نسبت به جمهورى اسلامى و ملّت ایران مشغول اشتباه هستید؛ چند سال دیگر یک کس دیگرى مىآید و همین اشتباه شما را به رخ خواهد کشید، همچنانکه شما امروز اشتباه گذشتگانتان را به رخ میکشید؛ شما هم دارید اشتباه میکنید، بیدار شوید، از اشتباه خارج شوید، حقیقت را بفهمید. در منطقه اشتباهات بزرگى را دارند مرتکب میشوند.
آنچه من به ملّت ایران میخواهم عرض بکنم [ این است]: جمهورى اسلامى به توفیق الهى و به حول و قوّهى الهى، مقتدر و قوى است، روزبهروز هم قوىتر شده است.